31 Temmuz 2008 Perşembe

Kandil gecesi...

Görüntü003

Kandil ziyareti için önce amcamızı alıp babaannemize gittik.Nazlı bütün marifetlerini sergiledi şarkılar oyunlar derken bir ara baktım tvdeki duayı unutmuş herkes :)) Oradan çıkıp ninemize gittik.Zira bizimkilerin buluşup kandilleşme bayramlaşma yeridir burası.Kalabalık olunca hem daha curcunalı oluyo hemde anneannem herkesi bir arada görünce daha mutlu oluyor.Anneannesi Nazlışa doktor seti almış oyuncak artık Nazlı doktordan korkmuyo diye ve birdahaki muaynede bu sefer doktor amcamızı biz muayne edelim diye :)) Nazlı sırayla herkesi muayene ettikten sonra dillerdeki dua büyüyünce doktor olması oldu:))

Bugün babannemiz ve halalarımız geliyor bize Nazlı daha bilmiyor.Öğrenirse öğlen uykusu uyumaz kanımca :))

5 yorum:

  1. ne güzel kalabalıksınız.bize de yarın dayımız geliyor Adana'dan.Bu arada ben Ada'ya hamileyken doktora bayıldığımız paralardan dolayı!!! babamız Ada'nın jinekog olmasını istiyordu.Doğduktan sonra ilk yıl Ada'nın doktoruna bayıldığımız paralardan dolayı da şimdilerde çocuk doktoru olmasını istiyor.Bana sorarsan da ne olursa olsun önce adam gibi adam olsun.Zaten tüm çabam onun için...

    YanıtlaSil
  2. Meslek seçimi konusunda serbest bırakacağıma inanıyorum. her konuda kendi iradesini kullanmalı bence bakalım gönül hep en iyi olmalarını istiyor kısmet

    YanıtlaSil
  3. kendi ayaklarının üzerinde durabilen özgüvenleri yüksek çocuklar olmaları için elimizden geleni yapıyor hatta yapmadıklarımız için suçluluk duyuyoruz...umarım bizi üzmezler:(

    YanıtlaSil
  4. :) bu tür hediyeler unutulmuyor. benim de bir tamirat setim vardı hala dün gibi hatırlarım. Tabii eğer o zaman ilgimizi çeken oyuncaklar mesleğimizi belirleseydi şu anda musluk tamircisi olmam gerekirdi.
    Yazdığın gibi meslek konusunda serbest bırakmak en güzeli. Hem bu ülkede kim mezun olduğu bölümümde okuduğu işi yapabiliyor ki? Benim en büyük duam, çocuklarımızın "mutlu" olacakları işleri yapmaları...

    YanıtlaSil
  5. Pınarcım çok güzel yazmışsın ortak duygularımızı umarım üzmezler ama onun canı sağoldukça hiçbişey beni çok üzmez sanıyorum

    Başakçım benimde çay takımım vardı ve ev hanımı oldum acaba böyle bir istatistik yapsak sonuç ne çıkar :))

    YanıtlaSil