13 Şubat 2009 Cuma

Help!!!!!!!!!!!!!

Çok yakınıyorum bu sıralar biliyorum. Yok nazlı şöyle yaptı, yok böyle hasta oldu falan ama, Bu sıralar çok zorlanıyorum.Nazlı hala geceleri uyanıp yanımıza geliyor.Dün Şafak bir psikoloğa sormuş.
Odasını ve yatağını beğenmiyordur daha cazip hale getirin ve sabredin demiş.
Dün bebekken yatağında takılı olan cibinliğini taktık tekrar bunun üzerine.Bak prenses gelin yatağı sana süpriz yaptık dedik.Çok sevindim teşekkür ederim dedi.Arıkyatağımda uyucam yanınıza gelmicem dedi.
Ama gece hooop tekrar yanımızda bitiverdi.

Şimdi sizden bir ricam olacak.Bu konuda ne yapabilirim? Nazlının odasını görmüştünüz ne gibi düzenlemeler yapabilirim sizce?

Hatta kendi bloğunuza, çocuğunuzun odasının fotoğrafını eklerseniz çok mutlu olurum.Değişik birkaç açıdan ve detayları ön plana çıkararark olursa size minnettar kalırım.


Lütfen bana yardım edin çok uykusuzum...

13 yorum:

  1. Canım bizde de durum aynı ne yazık ki 4 yaşına kadar kendi odasında yatağında uyuuan kız o yaştan itibaren bizim yatakta hala odasının resmini göndereyim blogda unutmayayım da ne kadar keyifli bir oda halbuki ama sürekli yok köpekler gelecek beni yiyecek yok şu gelecek diye korkuyor ne kadar aksini ikna etmeye çalışsak da sonuç hala bizim yatakda :)
    gerçi bu durumu ben seviyorum ya ona sokulup yatma işini :)

    YanıtlaSil
  2. Fundacım bende seviyorum yanımda uyurken izlemeyi elini tutmayı koklamayı falan ama ....

    Zaten gece 12 den önce yatmıyor ve yanımızda geldiğinde yorganı bacaklarının altına sokuyor,babasıda bende çekmeye kıyamıyor açıkta kalıyoruz.Durmadan ya tekme atıyor,ya dönüp duruyor,Bazen bana git diyor sığamıyor....

    Sonuç olarak ne özel hayat kaldı ne o uyuyunca şöyle bir kafa dinleme, uykusuzlukta cabası ben fena sıkıldım bu işten anlatabiliyormuyum ?

    YanıtlaSil
  3. Benim pedagogla konuşmama göre; yatakta onu rahatsız edin.Sıkıştırın.Rahat uyumasına izin vermeyin dedi.(ben kıyamıyorum o ayrı)
    yatağını seveceğibir yatak haline getirin.(yatağın yanlarını çıkardığıma çok pişmanım)
    yanımıza her geldiğinde bıkmadan usanmadan onu yatağına götürüp gerekirse yanında yatacak ve bekleyecekmişiz.(uyku sersemi hooop yatağa alıyorum)il önce yanında yatacak sonra yanında sandalyede oturacak sonrada yavaş yavaş kapıdan çıkacakmışız.bu süreç 1-1,5 ay sürebilirmiş.

    YanıtlaSil
  4. yatakta rahatsılığın son perdesini dün yaşadı bizim yataktan düştü.Ben tekmelerine dayanamayıp onun yatağına gitmiştim yatmaya düşmüş dönerken. Bak dedik annelerin yatağında yatılmaz öyle düşersin kendi yatağında hiç düşmezsin dedik olmadı...

    Bende yatağının korkuluklarını çıkardığıma çok pişman oldum ama biz yanında yatmadan uyumuyor öyle içine girip çıkmak çok zor oluyordu...

    Yatağına götürmeyi çok denedim sabırla olmadı ben götürdüm o geldi bütün gece evde gezdik.Şimdi götürmüyorum....


    ooof of naapçam bilmiyorum Pınarcım yaa

    teşekkürler paylaştığın için

    YanıtlaSil
  5. valla zor iş.ama ne yaparsan en başta kararlı olacaksın.onu da üzmeyeceksin kendin de üzülmeyeceksin.ama onu üzmeyeyim diye verdiğin karardan dönersen olmaz.Ada'yı 5-6 ay sadece kollarımda emerek uyutabildim.Yatağımda bile yatamadım sadece kanepede,kolumu rahat koyabildiğim için,gece ve gündüz.kollarımdan bıraktığım anda uyanırdı ve bir daha uyumazdı.bebekti tabi uyuyarak büyüyecek diye kıyamazdım,tabi daha yeni anneyiz kollarımda uyuması beni de mutlu ediyor,doktorumda sakınca görmedi ohh rahatız.sonra 7.aydan sonra doktorumuz gece 22:00den sonra hiçbirşey vermeyeceksin dedi,anne sütü bile.büyüme hormanları gece uykusunda salgılandığı için uyanmadan uyumaya alışması lazım dedi.Zaten artık mide kapasitesi onu sabaha kadar tok tutacak kadar dedi.okey ama benim bebeğim emerek uyuyor ve gece uyandığında yine emerek kollarımda uyuyor.Ne yapayım derken ben Ada'yı zorla ayağımda sallayark uyutmaya alıştırdım.Hata.Yarım saat sallayarak ninni söyleyerek uyuturdum ve yine binbir sıkıntıyla uyanmasın diye,zorla yatağına taşırdım.Sonra bu böyle olmayacak dedim.Ben de onun yatağında ayağımda sallamaya başladım.Yarım saat sonra uykuya dalınca yavaşça ayaklarımı çekip çıkardım.Gece uyandığında tekrar ayağımda sallardım tekrar uyuturdum.Sanırım 2 yaşına yaklaşırken artık bir gün bunaldım ve seni sallamayacağım dedim.Ağladı,bağırdı bana ama yok eziyet çekiyorum,daracık yatakta,belim ağrıyor yarım saat salla bazen 1 saati bile buluyordu.Onu yatağına yatırdım,yanındaki sandalyeye oturdum oradan ninni söylemeye başladım,tabi yine yarım saatten önce uyumadı.2 yaşından sonra artık mecbur kabullendi bazı şeyleri,gece uyanmamaya başladı,deliksiz sabaha kadar uyudu.Zira gece uyanmalarında yanıma almıyordum,hep yatağında uyutuyordum.Babasının seyahatte olduğu bazı zamanlarda alıyordum,o zamanda her seferinde mutlaka yataktan düşüyordu.Kesin karar verdim,yatağıma almayacaktım.Hem kendisi sabaha kadar yatağında zaten rahat rahat uyuyor.Bu kışın başında korkuyorum demeler başladı.Odasının duvarında daha Ada doğmadan astığımız,kuşlar,güneş,mıckey mouse ve wınnıe vardı.Benimle yatabilmek için korkuyorum bunlardan dedi.Hepsini söktüm,duvarı berbat oldu,izleri kaldı.Büyük bir ördek vardı bundan korkuyorum dedi başka bir akşam,onu da kaldırdım.Başka bir akşam safinaz bebekten korkuyorum dedi.odasındaki herşeyi kaldırdım.Tabi bunları sökerken konuşuorum.Burası bizim evimiz korkacak hiçbirşey yok,kimse evimize giremez,kapıları kilitledim felan diye.Ama yatağının yanını da çıkardığım için kalkıp geliyordu.Her seferinde sakinleştirip yatırdım.Bazen biraz sarıldık durduk,öpüştük,koklaştık yine yatırdım.Geceleri gelmeye kalkınca yine aynı şekilde yaptım.Sakinleştirdim,kucağıma aldım,konuştum,ağlamaya başlıyor tabi hemen,ama sakinleştirmen gerekiyor.Bizim babamız da hemen yatağa alma taraftrı,daha çok özlediği için kıyamıyor.Ama ben herkesin kendi yatağı olduğunu ve herkesin kendi yatağında yatması gerektiğini söylüyorum.Adana'ya gitmeden önce kalkmalar,bizim yatağımızda yatma istemeler başladı,babamız hemen aldı yatağa,sonra hergece sizinle yatacamlar başlamıştı.Ama benim eşim zaten kilolu,çok yer kaplıyor,Ada desen deli yatıyor,ben ise küçücük yere sığmaya çalışıyorum ve belim tutuluyor.Ve hamileliğimde başlamasıyla kesin kural herkes kendi yatağında.Çok zor ama kesin karar verip aklına yatan neyse onu uygulaman lazım.bugün uygulayayım yarın yatağıma alayım olmaz.çok uzun yazdım kusura bakma...

    YanıtlaSil
  6. Büşracım ellerine sağlık üşenmeyip bütün deneyimlerini paylaşmışsın çok mutlu oldum.

    Korkuyorum demedi hiç.Dediği tek bişey var ben babayla uyucam.Akşam eşim geldiği zaman ondan ayrılmıyo 1 sn bile.Öğlenleri mesela biliyor babası evde yok yatağında uyuyor mis gibi.Sanırım babaya düşkünlüğünden geliyor yanımıza.

    Bende çok anlatıyorum baba sen uyuyana kadar yanında yatıcak sonra kalkıp kendi yerinde uyuyacak diye.Yok kabullenmiyor.

    Gece asla ben uyutamıyorum mesela babası yanına yatıp masal anlatçak yada ninni öyle uyuyor...

    YanıtlaSil
  7. Canım bizdede durum aynı, her sabah hooop bizim koynumuza.Saat 5 cıvarları "anne annne al beni".Odası ile ne ilgisi varmış ?onu anlamadım... bazen bu pedagoglarıda anlamıyorum.Çocuk odasından şikayetçi değilki... şimdi odasında oynamıyor ,salonda oynuyor desen anlarım,odasına girmek istemiyor desen anlarımda, çocuk bizim yatağımıza geliyor, bizle uyuyor diyorsun, bunun oda ile ilgisi neymiş?Duvar kağıdı ile kaplasak,bi kenara kukla evi koysak,mikili lambalar koysak oda cazip hale gelse ne diyecek Nazlı?
    Ayy odamında duvarları şahane oldu, dur ben bu gece burda uyku çekeyim anneme gitmeyeyim mi?Yani bana pedagogun tavsiyesi bi acayip geldi.Çocuğun anne baba ile yatması rutine dönerse kötü olabiliyor tabiki.Ama bir gerçekde varki hangi çocuk bunu sevmez?Ben bayılırdım daha bir huzurla uyurdum:)
    ben bir çözüm sunamıyorum İlknurcuğum çünkü benim kızımda yapıyor bunu odasını cazip halede getiremem zaten düdük kadar bir odası var KEŞKE NAZLI KADAR ODASI OLABİLSEYDİ VALLA BENİMKİNİNDE:)umarım iyi öneriler bulursun.

    YanıtlaSil
  8. Pedagog değilmiş zaten sorduğu psikologmuş.Kendi oğludaaynıymış arabalı yatak almışlar bidaha gelmemiş ama 4 yaşındaymış çocuk.

    Yerine götürün demiş uyuyunca sabredin demiş.Benim sabrım kalmadıartık o başka

    YanıtlaSil
  9. Benim kızımla nazlı'nın arasında 1 gün var.Anlattıklarının aynısını bizde yaşıyoruz ve bizde çok rahatsızız.Kim bir çözüm bulursa birbirine yardımcı olsun.

    YanıtlaSil
  10. Öylemi çok şaşırdım tesadüfe bak ikimizinde ismi ilknur :))
    Bu yorumları okursun belki işine yarayan bişey çıkar

    YanıtlaSil
  11. Benim kızımın adı da elifnaz....

    YanıtlaSil
  12. gördüm ve çok güldüm bu kadar olur valla ne diyim....

    Acaba başka neler benziyordur hayatımızda

    Sizinde tiyatro ve sinemayı benim gibi çok sevmenizden başka

    YanıtlaSil
  13. tabi tabi ne özel hayatı aynen yorgan bacaklarının arasında dağdan gelip bağdakini kovar misali baba Rengin in yatakda ben sabaha kadar tetikte aslında bu açıdan olumsuz bence de durum :(

    YanıtlaSil