23 Şubat 2009 Pazartesi

Çocuk olmalı bazen...


Özğürlüğün tadını çıkarmalı...

Ufacık bir şeyle mutlu olmayı öğrenmeli
Paylaşmalı,isteyerek...


Birde dostu olmalı, ne zaman tanıştıklarını bile hatırlamadığı...

Sevdiğinin arkasında olmalı,gülümseyerek...

Böle bakmalı hayata...

Hayal gücünü kullanmalı sonuna kadar...

Uğraşmalı istediği şey için...

Ayrı telden çalmalı umursamadan....

Sımsıkı sarılmalı sevdiklerine...

Canının istediği yerde istediği şeyi yapmalı...

9 yorum:

  1. çok güzel yazmışsın. düşündüm de, aslında hep çocuk kalmalı insan. onlar gibi saf, temiz, masum ve çıkarsız...

    YanıtlaSil
  2. Hep özgür kalmalı..sevdiklerine sarılmalı..çok güzel anlatmışsın..hepimiz kalabilsek cocuk..ne güzel olurdu dünya..

    YanıtlaSil
  3. Hoşgelsin sevgili Tanya :))

    Ne zaman vazgeçiyoruz çocuk olmaktan,öyle kalmaktan ?

    YanıtlaSil
  4. Resmen gözlerim doldu okurken, bakarken. Yorum olsun diye demiyorum, öyle harika hazırlamışsın ki...süper. Nazlı ve arkadaşları hayatın en güzel, en temiz duygularını yansıtmışlar. Yapaylıktan tamamen uza, sımsıcak.
    Nazlının arkadaşının omzuna attığı kolu benim oğzuma değdi. Öyle hissettim O'nu
    Sevgilerimle

    YanıtlaSil
  5. evet - cok güzel yazmissin... nedensen benim bu günlerde gercekten cocuk olasim var

    YanıtlaSil
  6. süper olmuş,yazılar fotoğraflar...harika:)

    YanıtlaSil
  7. Fotoğraflar, yazdıkların o kadar güzel ki, çocuklarımızdan çok şey öğreniyoruz.

    YanıtlaSil
  8. Gülaycım bende senin yorumunu okurken gözlerim doldu bu sıra çok sulugözlüyüz ikimizde galiba

    ..............

    Ebru benimde çocuk olmaya ihtiyacım var

    ................

    Asumancım teşekkürler

    ............

    Çocukla çocuk gerçekten hergün yeni birşey öğretiyorlar

    YanıtlaSil