21 Temmuz 2008 Pazartesi

Şimdi susmak vakti...

Yağmurluydu o sabah.Gözyaşlarımız önceden dökülmüştü caddelere.

Şimdi hüzünlerimiz korkulara dönüştü.

Ben sustum , o sustu...

Kelimeler anlamsız.

Bakışlarımızdaydı keder ...

Bir bebek hatırlamayacaktı, buydu mutluluk ve hayat devam ediyordu can sağlamdı ....

 

 

 

 

 

Not: Bu yazıma yorum yazmassanız sevinirim.Cevaplayamayacağım affınıza sığınıyorum..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder