26 Temmuz 2007 Perşembe

Bu günü de görecek miydim?

Nazlım her sabah 06:00 civarında uyanır ve bir biberon sütü mideye indirdikten sonra salonda yere serdiğimiz yorganına atar kendini 1 saat falanda onun üstünde uyur.Tabi o bir saatte bende napıcam mecburen!! 3'lü koltukta şekerleme yaparım taa ki nazlı uyanıp tam yüzüme yüzünü yaklaştırıp ANNEEEEEEEE diyene kadar.. Gözümü açtığımda bütün dişlerini gösterdiği şirin gülümsemesi tam burnumun ucunda durur.Öpmeden dururmuyum sizce?? Bu son günlerde olağan uyandırılma rutinim.. Ve halimden çooookk memnunum fıstık kızım benim ....

2 yorum:

  1. Canım,

    Süper olmuş süper... Valla çok iyi düşünmüşsün böyle bir site yapmışsın. Nazlı'ya muhteşem bir hatıra olmuş. Gerçekten çok beğendim, darısı diğer çocukların başına. Doğum hikayesinden çok etkiledim, yorum bölümü olmadığı için buraya yazıyorum. İnan okurken gözlerimden yaş geldi, çok duygulandım ve bir o kadar da beğendim.
    Nazlı büyüyüp, bunları kendi yapabileceği yaşa gelene kadar devam ettirmeni önerir, kızınla sana ömür boyu mutluluklar dilerim...

    İrem

    YanıtlaSil
  2. Çok teşekkür ederim canım. Bende öyle yapmayı düşünüyorum. keşke bizim zamanımızdada olsaydı da annemiz bize blog yapsaydı. şimdikile çok şanslı çoookkkkkk...

    YanıtlaSil