Pazar günü Nazlı'nın büyükdedesi ,babaannesi,amcası evimizi görmeye geldiler.Benim babamın dedesiyle hiç fotoğrafım olmadığı için aşağıdaki fotonun Nazlı için çok değerli olacağını düşündüm.Annesinin dedesi Nazlıyı göremedi malesef keşke onunlada fotoğrafını çekebilseydim...
Bugün Mübarek mevlit kandili nur içinde yat dedecim ve babanecim...
Geçen sabah yağmurlu bir güne uyanmıştık. Nazlı yamuy yayo diye camdan ayrılmadı. Fotoğraftaki detay belki dikkatinizi çekmiştir.Beyaz çamaşırlarım sırılsıklam oldu....
Nazlı fotoğraf çekeceğim zaman gülümse dediğimde böyle yapıyo.Ne kadar mecburi ne kadar zoraki dimi.Ama ben bayılıyorum burnunu böyle büzmesine...
Nazlı artık konuşmayı baya ilerletti. En son babasına mesaj geldi ve o mesaj geldi dedi.biz şok... bugünde bana ilk defa günaydın annecim dedi içimin yağları eridi tabiiii... sesini telefonumuza kaydettik mesaj tonu yaptık. burdan eklemeye çalıştım ama yapamadım... İsteyene mms olarak yollayabilirim...
yamuy yayo'yu okuduğum anda içim bi tufah oldu.
YanıtlaSilNe tatlıdır yaa şimdi onun konuşması.
zaten sonra "günaydın annecim" kısmına gelince bir "ahhh" çektim en romantiğinden.
Bu arada teras barbekü öncesi çamaşır kurutma alanı olarak görevine başlamış :)
sabret biraz seneye efede diyecek inş. tarifi mümkün olmayan bir mutluluk her anı.ilk yürüdüğünde bundan sonra ne yaparsa yapsın bu kadar mutlu olamam sanıyordum. yada ilk anne dediinde yada ilk gülücüğünü gördüğümde ama yanılmışım geçen gün poşet demesi bile beni inanılmaz mutlu etti darrısı başına biraz daha sabır başakçım her anınını dolu dolu yaşa geri gelmiyor çünkü...
YanıtlaSil