Nazlı'nın doğum hikayesi

Nazlı'ya hamile olduğumu öğrenmemiz biraz üzücü başladı. Halbuki hiç böyle hayal etmiyoduk.Ben güzel bir sofra hazırlayıp masaya 3 tabak koyacaktım. 3.tabağa minik patikler koyup babası gördüğünde şok olacak beni sevinçle kucaklayacaktı. Kafamdaki senaryodan çok farklı oldu aramıza katılacağını öğrenmemiz.Benim bir gece karın ağrısıyla uyanmamla başladı.O geceyi unutamam zaten. Sabaha kadar kıvrandım durdum. Sabah artık dayanamayıp uyandırdım babasını.Bu ağrıyı daha öncede yaşamıştım.Dizanteri olmuştum.Apar topar anneme gittik. Annem hemşire bilmeyenler için söyliyim. Bana serumlar taktı ,özel dietlerle besledi, antibiyotikler gırla giderken bişey dikkatimi çekti. Hastalığım gecikmişti.Acaba mı dedim hamile olabilir miyim? Çünkü Nazlı'nın aramıza katılmasına çoktan karar vermiştik ve bunun için çalışıyorduk ;0)) Bir test almaya karar verdik.O sabah eşim bırakıp işe gitti sonucu ara söyle dedi. O zamana kadar bir sürü test yapmıştım ve profesyoneldim bu konuda. Evde kardeşimle yanlızdık. Testi yaptım .Sonuç anında pozitif çıktı. O çift çizgiyi dört çizgi gördüğümü ve dünyanın hızla döndüğünü hiç unutamam.Sevinemiyordum çünkü antibiyotik kullanıyordum. Banyodan çıkmamı dört gözle bekleyen kardeşimle gözgöze geldim.Hamileyim dedim sadece donuk bir ifadeyle.Hande sevinç çığlıkları atıyordu.Teyze oluyoruuuuuuuuummm. Eşimi aradım.Apar topar eve geri döndü.Annem iş yerindeydi. Öğle tatilinde serumumu değiştirmekiçin eve gelmesine az bi zaman kalmıştı. Annemi aradık sonra haberi verdik.Oda bizim gibi ikilemde kaldı sevinsemi üzülsemi bilemedi.Hemen eve geldi.Bir sürü telefon trafiği doktor ablamız Neslihan abla devreye tam burda girdi. Hocalarına soracağını söyleyip ondan telefon beklememizi istedi.Bu zaman zarfına bizde en yakın labratuara gidip kan tahlilimi yaptırdık. 4 haftalıktı bebeğimiz. Yani tam 1 aylık olmuştu.Eve geri döndük ve sancılı süreç başladı.Neslihan abla aramıyordu. Ben ağlıyordum o gebelik testine sarılıp banyoda ağlamamı unutamam. Nihayet beklenen telefon geldi.İlacı hemen kes şimdiye kadar kullandıkların bişey yapmazmış dedi.İşte o anda dünya apaydınlık oldu.Gözyaşları yerini sevinç çığlıklarına bıraktı. 9 aylık bekleyiş böylece başlamış oldu. Nazlı çok uslu bi bebekti beni hiç üzmüyordu.Doktor kontrollerimde herşey normal gidiyor , bebeğimiz hızla büyüyordu. Doğum tarihi 10 mayıs dedi doktor teyzesi annesiyle aynı gündü yani. Bana doğum günü hediyesi olarak gelecekti bebeğimiz. Beklenen tarih geldi çattı. Bavulum,odası herşey çoktan hazırdı. Normal doğumu çok istiyordum sancının gelmesini beklememiz 12 gün sürdü. Artık son Nst nde kalp atımları düzensizleşmeye başlamıştı.Doktor Ayşe hn. sezeryana girmem gerektiğini yarın sabah saat 10 da hastanede buluşmamız gerektiğini söyledi. Ben kimseyi telaşlandırmak istemedim.Annem'e durumu anlattım fakat ufak bir yalanla... Doğum öğlen 12 de dedim.Herşey bitmiş olacak annem bebeğimi kucağımda görecekti hastaneye geldiğinde. O gece saat 12 den sonra bişey yemem yasaktı. Zaten heyecandan iştahım falan gitmişti.Teyzesi son aylarımda hep bana yarıdımcı olmak için bizimle kalıyordu. O gece geç saate kadar balkonda muhabbet ettik. Sonra yattık nasıl uyudum hala şaşıyorum. Sabah hastene yolunu tuttuğumuzda ufak bir kaza atlattık.Yanımızdan geçen araba aynamıza çarptı. Dedimki bunu biliyodum ucuz atlattık. İçime doğmuştu daha önceden.Hastaneden içeri girdiğimizde yolun ne kadar uzun olduğunu düşünüyordum.Bide ne göriyim annem karşımda benden bile önce gelmiş.Biliyodum yalan söylediğini anneler anlar dedi.Haklıymış anneler anlıyomuş.Odaya çıkışımızı hiç hatırlamıyorum . Kendimi yeşil kıyafetlerin içinde sedyede buluverdim.Dualar ve gözyaşlarıyla uğurlandım ameliyathaneye. Hemşireler çok neşeliydi matrak bi ameliyathane ortamı beni çok rahatlatmıştı.Anestezist doktoruma başlıyoruz dedi. Ben uyudum. Çok güzel rüyalar gördüm şarkılar söyledim.Biri İlknur diye sesleniyordu.Susun diyodum içimden çok uykum var.Gözlerimi açtığımda ameliyathanede olduğumu gördüm kızım dedim nasıl?O iyimi? Çok iyi dediler upuzun saçları var.Upuzun saçlarımı var? Benimle dalga geçiyolar heralde dedim. Odama doğru yol almaya başladık. Nihal teyzesi kızımı kameraya çekip izletmiş babasına teyzesine ve anneannesine. Odama girdiğimde herkes görmüştü Nazlımı.. Yatağıma geçip beklemeye başladım kızımı . Geliyo dediler veee kızım minicik bir sepette içeri girdi . Bu benimmi diyordum inanamıyordum.Uyuyup uyanmış ve bebeğim olmuştu. Gerçekten upuzun saçları kıpkırmızı yanakları vardı. O andan beri tutkunum ona .Meleğim iyiki geldin . Gerçek mutluluğu öğrettin bana. Seni çok seviyorum. Allahıma binlerce şükürler olsun . Sağlıkla sıhatle büyüdüğünü izlemeyi nasip etsin inşallah.. 1 yıl çoktan geçti doğduğu günü hala bu gün gibi yaşıyorum ne garip.. Allah isteyen herkese nasip etsin bu mutluluğu.... ANNEN